فیلم سینمایی «شهر موش‌ها2» که این روزها در حال اکران است، یک اثر نوستالژیک برای متولدین دهه 60 و امروز پس از گذشت 30 سال بار دیگر آنها را به شهر موش ها دوران کودکی خود برده است.
به گزارش گروه فرهنگی سراج24؛ اما نسخه دوم فیلم سینمایی «شهر موش‌ها» که به کارگردانی مرضیه برومند به پرده سینماهای کشور رسیده با حواشی زیادی روبرو شده است.
از جمله این حواشی تغییر ذائقه کودک و نوجوان دهه شصتی در دهه نود است. موش هایی که 30 سال پیش محجبه بودند و بر اساس فرهنگ اصیل ایرانی زندگی می کردند؛ حالا پس از گذشت سه دهه به کلی اصلت خود را از دست داده و با فرهنگ غربی روزگار می گذرانند.
البته در این مقال به دنبال انتقاد فنی و محتوایی «شهر موش‌ها2» نیستیم اما یکی از اخباری که این روزها در رابطه با تازه ترین اثر سینمایی برومند به گوش می رسد، حضور برخی چهره های سیاسی در پشت پرده این فیلم سینمایی است.
در برخی محافل سیاسی این گونه بیان شده که برخی از چهره های حزب کارگزان حامی مالی «شهر موش‌ها2» بوده و از حسین مرعشی و مهدی جهانگیری (برادر اسحاق جهانگیری معاون اول رییس جمهور) بعنوان اصلی ترین حامیان مالی این اثر سینمایی نام برده می شود.
مهدی جهانگیری رئیس گروه مالی گردشگری است. گروه مالی گردشگری متشکل از شرکت ها و موسسات مختلفی است که هریک با بر عهده داشتن تعهد اجرای بخشی از برنامه ها اقدام به عملیاتی نمودن آن در چارچوب تنظیم شده در سند راهبردی چشم انداز می‌نمایند.
اینکه هر پروژه سینمایی به یک حامی مالی نیاز دارد و حضور بخش خصوصی در حوزه سینما نیز قطعا می تواند به پویایی آن کمک نماید امری غیرقابل انکار است اما اینکه یک حزب و تفکر سیاسی حمایت از یک پروژه سینمایی را برعهده بگیرد جای بسی تامل دارد.
حزب کارگزاران در حالی این بار با نقابی تازه پا به عرصه گذاشته که پیش از این و در جریانات التهابات تند سیاسی کشور کارنامه درخشانی از خود برجای نگذاشته است.
چرا «کارگزاران» به سینما رسیدند؟
حزب کارگزاران طی سال‌های گذشته فعالیت‌های مستمری در حوزه سیاست داشته و در این راستا از هیچ تلاشی برای پیشبرد اهداف خود دریغ نکرده اما اینکه این بار مسیر «کارگزارانی‌ها» به شهر موش ها افتاده سوالی است که باید در پی پاسخ آن جستجو کرد.
پس از آنکه طی چند سال اخیر و بعد از اتفاقات سال88 برخی چهره های هنری خود را به اسارت احزاب و بازی های سیاسی در آوردند، باید امروز منتظر چهره های سیاسی در هنر و هنرمندی سیاسیون باشیم؟ اتفاقی که قطعا با اهداف سیاسی، هنر را از مسیر اصلی خود دور خواهد کرد.
